Leuk joh, verbouwen. Nou ja, bijna altijd dan. Tegenwoordig is het een godswonder te noemen wanneer je als echtpaar daadwerkelijk een goed team bent wat betreft klussen. Menig huwelijk is er al door stukgelopen.
Het voordeel is dat ik het creatieve brein ben achter de uitvoer. Mijn man is vervolgens de uitvoerder en die kan werkelijk álles. Van behangen tot vloeren leggen en van meubels maken tot vloerverwarming.
Ja echt, alles. Ik zou wat dat betreft nooit John Williams hoeven bellen.
En, doe ik zelf ook iets wanneer hij klust? Ja, zeker. Ik ben de assistent. Wanneer hij gaten boort, kom ik er met de plug en hamer achter aan.
Drie dagen geleden begon ons grootste project tot nu toe, na wekenlange voorbereiding begonnen wij zaterdag aan het frezen van de vloer. Een kilometer moest er gefreesd worden, we spreken dan alleen over de begane grond.
‘Waarom zelf?’, zul je denken. Nou, het scheelt klauwen vol met geld. Achteraf zou ik wellicht nog eens twee keer achter mijn oren krabben voor ik besluit het inderdaad zelf te doen. Een rotwerk, maar na drie dagen is het klaar.
Ik bediende de stofzuiger en mijn man liep achter de freesmachine aan.
Drie dagen lang. Eentonig en langzaam.
Genetisch bepaald heb zowel ik als mijn familie affiniteit met stofzuigers. Een soort hobby. Maar, deze vorm van stofzuigen doe ik liever nooit meer alhoewel ik nu wél kan zeggen dat ik een intens grote stofzuiger heb mogen bedienen.
Ach, een familietik. Of een kwaal. Hoe je het wil noemen.
Ieder kleinkind die op zichzelf ging wonen, kreeg van oma een stofzuiger. Aangetrouwden mogen de stofzuiger niet aanraken. Er zijn familieleden die zijn gaan scheiden en alles hebben achtergelaten. Maar, de stofzuiger ging wél mee. Echt waar.
Frezen dus. Zoiets wat je een keer gedaan hebt in je leven en dan voorgoed hebt afgeleerd. Ik zou haast zeggen dat zulke ideeën, meestal komen wanneer je net een blauwe maandag in de puberteit bent. Maar, dit was ‘helaas’ een goed doordacht idee.
Na drie dagen vraag ik mij wél nog steeds af of het 'sleuven' of 'gleuven' zijn die wij gefreesd hebben. Wie het weet, mag het zeggen.
Frezen, nooit meer. Daar zijn mijn man en ik het over eens. Ach, we hebben zoveel gemeen. Dit ook al. Vrees voor frezen.