Hoera! De Gay Pride is van start gegaan waar mensen massaal uitkijken naar de jaarlijkse Canal Pride volgende week. Ikzelf hou er totaal niet van en vindt het ver weg staan van de werkelijkheid: mij zul je nooit in gewaagde kleding zien dansen in een sloep. Te overdreven.
Een soort zomercarnaval maar dan door op het water in de hoofdstad van ons land. Terwijl Nederland uit de top 10 is gevallen waar de rechten van LHBTI goed geregeld zijn, dansen we nog vrolijk door op de boot 'want feest'. Wanneer de acceptatie van homo's nog altijd een probleem is vind ik dat er geen reden is voor een feest.
Weliswaar zitten we in Nederland op een bepaald niveau waar inwoners van andere landen van dromen maar, voor Nederlandse denkbeelden moet er nog wel een aantal jaren aandacht worden besteden aan de acceptatie en bestrijding van intolerantie. Zelfde geldt voor andere problemen waarbij acceptatie en intolerantie een rol speelt.
Een aantal weken geleden hebben mijn echtgenoot en ik onze medewerking verleend aan een item voor De Telegraaf in aanloop naar de jaarlijkse Gay Pride. Er werd gezocht naar een voorbeeld van homohaat. Ik wilde het lekker dicht bij huis houden dus werd het item opgenomen in de straten van Almere. Om eerlijk te zijn was ik ook wel benieuwd naar de reacties; is het echt zo negatief als hoe je vaak in het nieuws leest?
Met een onherkenbare beveiliger achter ons konden we eindelijk even onszelf zijn en dat voelde heerlijk! Door mijn zonnebril zag ik natuurlijk wel mensen bedenkelijk kijken en hoorde ik achteraf van het camerateam dat er ook veel mensen omkeken. Geen fijn idee dus in de toekomst laat ik het 'jezelf zijn' lekker achterwege omdat ik me daar wat fijner bij voel.
Inmiddels hebben kijkers van de video vooral het idee dat werd gepeild hoe tolerant Almere is - een beetje jammer want dat was niet het doel van de video (de video had ook in andere steden opgenomen kunnen worden). Er werd gezocht naar een voorbeeld van homo-haat en dat is volgens mij wel aardig gelukt met de beelden die gemaakt zijn op het Festivalplein.
Enfin, alles omtrent homo's blijf ik een zaak vinden waar eigenlijk niet over gesproken zou moeten worden puur omdat het de normaalste zaak van de wereld hoort te zijn - vooral alle ditjes en datjes er omheen: hetero's hoeven niet uit de kast te komen, hebben geen thema-dag op de kermis en hebben geen eigen vlag. Ik ben dan ook niet te zien op een Roze Maandag, Coming Out Dag of andere dagen gewijd aan de LHBTI-gemeenschap waarvan ik overigens niet zo zeer snap waarom personen tot een afkorting van letters is gecategoriseerd omdat ik niet zo zeer een link zie met mij als homo met een transgender.
Ik ben mezelf zoals elk ander persoon en zo hoort iedereen elkaar te respecteren. Je hoeft het niet uit te spreken, als je het maar wèl doet. Dan komen we denk ik al een heel eind.
Kijktip: Wat als we tegen heterokoppels praten zoals er tegen homokoppels wordt gepraat?