Ooit, en nog steeds, is ‘transseksueel’ de Nederlandse vertaling van ‘transgender’, maar wordt steeds minder gebruikt. Waarom? Mogelijk klinkt ‘transgender’ vele malen acceptabeler - vergelijkbaar met ‘donkergetint persoon’ in plaats van ‘neger’. Anno 2023 is een transgender steeds geaccepteerder, maar toch is het voor velen nog een vrij onbekend terrein waarbij het soms zorgt voor een harde mening, gedachte of in het ergste geval - discriminatie.
Toen er voor het eerst personen waren die de diagnose ‘hiv’ kregen, werd dat al snel ‘de homoziekte’ genoemd. Besmettelijk, ‘dus uit de buurt blijven van die gasten’. Daarnaast werd homoseksualiteit ooit gezien als afwijking. Toen gastarbeiders zich voorgoed vestigden in Nederland, waren daar ook weer meningen over. Er werd ineens een moskee gebouwd, terwijl er tot dan toe alleen nog maar kerken en synagogen deel uitmaakten van het straatbeeld.
Ergens in 2016 zag ik voor het eerst een transgender, waarbij ik een vrouwelijk persoon zag maar met een bobbel in ‘haar’ broek. Was zij in transitie, was híj nog in transitie? Ergens vond ik het shockerend. Maar, waarom? Wellicht omdat het ‘anders’ was dan het bekende aanzicht bij een man of vrouw. Sindsdien zag ik steeds vaker transgenders, en vandaag opnieuw. Als kassiere bij de supermarkt. Een vrouw met een stoppelbaardje, of man met borsten. Een zware stem, maar zonder haar op de armen.
Ik vroeg mijzelf af: ‘wat vínd ik hier nu van en waarom zouden anderen er een negatieve mening over kúnnen hebben?’. Ik kwam niet verder dan de gedachte die ik ooit al eerder had: ‘het wijkt af van de standaard norm’. Maar, die standaard norm - dat is ergens een mening. Een standaard norm hoe wíj dingen zien of ervaren. Voor diegene, is zijn of haar identiteit, de standaard norm. Net als iedere verandering in het leven, heeft de acceptatie van transgenders tijd nodig. Tijd om te ervaren, tijd om te accepteren, tijd om te beseffen.
Vandaag was een mooi moment om te ervaren, accepteren en beseffen. Ook transgenders, dus transseksuelen, zijn onderdeel van onze maatschappij. Het maakt onze samenleving divers - evenals er mensen van verschillende huidskleuren en religies, rechts en links ingestelde mensen en gehandicapten zijn. Niet alleen een man kan in transitie zijn om vrouw te worden, maar álles is in transitie. De technologie, de mens (‘van kind naar volwassen’), het klimaat, de maatschappij én samenleving. Wij zijn divers.